Verbogen bovenste wieldraagarm

De wieldraagarmen zijn helemaal zelf ontworpen en in elkaar gelast en een combinatie van een BMW fusee voor de onderste draagarm, deels een draagarm van een Honda CRX en een fusee van een Honda CRX voor de bovenste draagarm.

De bovenste draagarm wordt bij het remmen naar voren gedrukt, maar door de schuine stand van de fuseekogel ook getordeerd omdat de daadwerkelijke kracht ONDER de draagarm wordt ingebracht. Hierdoor ontstaat een moment en dus torsie. Hieronder een foto van de originele bovenste draagarm.

Na ongeveer 3000 km gereden te hebben wilde ik de wiel uitlijning aan de voorzijde preventief gaan controleren. De uitlijning bleek aanzienlijk verlopen te zijn. Een beetje kan natuurlijk, maar dit was teveel. Toen ik de stuuruitslag naar beide zijden controleerde bleek de ophanging van het spatbord de bovenste draagarm te raken. Oorspronkelijk zat hier zeker 5 mm ruimte tussen. Na verder bekijken van de wielophanging en vergelijken tussen links en rechts bleek de bovenste draagarm getordeerd te zijn en daardoor van positie veranderd. Bij het stilstaand simuleren van de beweging van de bovenste draagarm bij het remmen zag je de draagarm in de rubbers 'buigen'. Bewegen in de rubbers mag maar buigen zeker niet. Bij nadere inspectie bleken de ophangrubbers gekanteld te zijn ten opzichte van de ophanging van de carrosserie hetgeen alleen door vervormen bij het remmen kan.

Nadat ik de krachten die op de draagarm worden uitgeoefend nog eens geanalyseerd had en het buigpunt gevonden had heb ik besloten de draagarmen te demonteren en middels een extra buis te verstevigen. De buigkracht wordt nu door een 1/2" pijp opgevangen in plaats van door de fusee bevestiging (zwakste punt; wespentaille).

Hieronder de aangepaste draagarm die stabiel is en niet meer buigt. De ingelaste dwars-buis moet hier de optredende torsie opvangen.